سفیر جمهوری اسلامی ایران در آلمان:
۱_تصویر حقارت زلنسکی، چون نماد حقارت اروپایی در کنون تاریخش
۲_ تکرار‌ناپذیری روح مرده قرارداد وثوق‌الدوله و کاکس در برجام برباد رفته
۳_تصویر لافند بازی سنتی شمالی‌ها
در گیلان یک نمایش بومی و یک سرگرمی جمعی وجود دارد به نام لافند بازی. لافند به طناب قطور گفته می‌شود. یک بندباز ماهر و کارکشته در نقش یک پهلوان شجاع و قهرمان توانا با چوبدست بسیار بلند روی طنابی که بر دو ستون چوبی بلند کشیده شده با مهارت و در وضعیتی خطرناک و پر تعلیق راه می‌رود که فاصله‌ای مرتفع با زمین دارد ولی یک دلقک و شیطانک خل و چل در زمین ادای راه رفتن او را روی طناب در می‌آورد. پهلوان در آسمان بر طنابی حرکت می‌کند و شیطانک مضحکه‌ای در زمین بپا می‌دارد و مسخرگی می‌کند.
امروز کار اروپا در فعال کردن مکانیزم ماشه اسنپ بک snap backMechanism شبیه آن شیطانک است در این ماجرا ایران یک قهرمان است و اروپا به حقارت کشیده شده به وسیله آمریکا حداقل هیبت یک قاتل و شیطان واقعی مثل ترامپ را ندارد. کار احمقانه او پادویی برای موجه‌سازی جنایت یک جنایتکار حرفه‌ای است که از پیش لو رفته است. حقیقت آن است که امروز صحنه عریان فجیع‌ترین جنایت غرب صهیونی دیگر نیازی به این بازی مضحک ندارد. اگر دردی است، درد از دست حضرات امضا کننده ایرانی است.
از دست طرف خودی است که از امتیازدهی‌های بی‌آبروی حراج قجری به رویترز و قرارداد وثوق‌الدوله و کاکس و .. زشت‌تر است. چون آنجا حکومت قاجار بدبخت بود و اینجا با آبروی یکی از چهار انقلاب بزرگ جهان و حکومت و ملتی قهرمان نهان روشانه و ریاکارانه بازی شده است و روحیه حاکم بر فصل سازوکار حل و فصل اختلافات روحیه بردگی محض و تصور تسلیم است که همه اختیار را مطلقا به آمریکا و پادو‌های اروپایی‌اش سپرده و حتی اگر ایران معترض شود ولو یک کشور از طرف مقابل هر غلطی خواست در تنبیه به سبب این شکایت می‌تواند بکند و ..! بگذریم از این لکه ننگ به دامان امضا‌کنندگان که به اعتماد ملت خیانت و به دشمن خدمت کردند و حالا حرف بر سر عمل و بازی شیطانکی به اسم تروئیکاست.
من اعتقاد ندارم سر ملت ایران می‌شود کلاه گذاشت. یعنی جریان مرعوب غرب‌پرست در خدمت به اربابان غربی هر کاری علیه منافع ملت بکند و هیچ محکمه‌ای از آنان نپرسد چرا به مردم خیانت کردند و دروغ گفتند و در عوض غلط هولناک عمدی را بی‌اهمیت جلوه دهیم. این موضوع جدی است.
اما به یاری پروردگار حامی اهل ایمان و امداد امام زمان حامی جمهوری اسلامی و نظام دارای ولی فقیه امور طوری پیش رفت که در موعد مقرر ضربه اروپا به ایران به امری عبث بدل شد. چگونه؟
از اول کاملا واضح بود که اساسا برجام یک مهار یکطرفه و فشاری برای ایران است تا قبل از ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ اگر تسلیم آمریکا شد که شد و اگر نشد آمریکا یا هر کشور اروپایی به تنهایی بتواند همه تحریم‌های قطعنامه ۲۲۳۱ را باز گرداند.
با اتکا به بند ۳۶ و ۳۷ برجام ولو یک عضو می‌تواند خواستار بازگشت تحریم شود و به بهانه عدم انجام تعهد ایران شکایت کند و شکایت به کمیسیون مشترک برود و سپس به هیات وزرای خارجه و با نظر مشورتی وزرا به کمیسیون باز گردد و در آخر اگر همان عضو قانع نشود و بر شکایت غرض‌ورزانه پافشاری کند شورای امنیت در‌باره لغو تحریم‌ها یا نه رای‌گیری کند و اگر باز هم همان یک کشور رای بر بازگشت تحریم‌های شورای امنیت بدهد دوباره همه تحریم‌ها بر‌گردد و ایران در اصل برای عدم‌بندگی غرب و عدم تسلیم و گوش بفرمانی تنبیه شود.
این سازوکار از قرارداد وثوق‌الدوله بااهت آلود‌تر است، اما طرح خداوند در بی اعتبار کردن این مکانیزم و افشای بی‌اعتباری غرب نزد جهان و عریان کردن دلقک بازی اروپا حکم معجزه دارد.
چطور؟ در این فاصله و با نزدیک شدن مهر ماه ۱۴۰۴ و از کار افتادن خودکار تحریم‌ها معلوم بود که غرب طرح خود را پیاده می‌کند و کرد. اما در حالی که بر اثر حوادث این فاصله زمانی از امضای قرارداد تا امروز این اجرا هیچ فایده‌ای برای اروپا ندارد.
آن اتفاقات اینهاست. آمریکا و اروپا خود پیشاپیش پیمان‌شکنی کردند و برجام را با عدم انجام تعهدات و پاره کردن قرارداد بر باد دادند و برجام با همه صبر قبیح برابر قلدری آمریکا و اروپا و حالت وادادگی مطلق دولت غربگرای یازدهم و دوازدهم بی‌اعتبار شد و دنیا دریافت اصلا قرارداد کشور‌های غربی و سازمان ملل هیچ حقیقت ندارد و همه چیز به تصمیمات قلدرانه و خودکامه بستگی دارد و قرارداد و سازمان ملل و قانون و حق و تعهد و عقل و شرافت و انسانیت و. جملگی در قاموس آمریکا و اروپا و تمدن و فرهنگ و نظام غربی به رذالت و کثافت و دروغ آلوده شده و اعتباری ندارد. حال کل مکانیزم ماشه علنا یک دلقک بازی است و بس!
اما باید پرسید در این بازی چه چیزی دست اروپا را می‌گیرد؟ جز حقارت ابزارشدگی آمریکا هیچ! هیچ!
دلیلش را خود بهتر می‌دانند تحریم‌های منفرد آمریکا ده بار شدید‌تر از تحریم‌های قطعنامه شورای امنیت اجرا شده و غلطی نکرده و تحریم‌های اروپایی بدیهی است که غلطی نخواهد کرد.
همه می‌دانند وضع بی‌آبرویی آمریکا با جنایت در غزه اعتباری باقی ننهاده است. همه می‌دانند مکانیزم ماشه قادر نیست جلوی فروش نفت را بگیرد و در حالی که تحریم جنون بار آمریکا نتوانست مانع ارتباط بانکی ایران با کشور‌های هم‌پیمان شود کسی برای تحریم شورای امنیت و اقدام اروپای مفلوک تره خرد نمی‌کند؛ و البته اگر دولت حاضر شرافت و عقل و دین مردم را محترم بدارد خوب می‌داند که می‌تواند بنا به خواست ملت تو دهنی محکمی به آمریکا و اروپا بزند.
آمریکا طرح خود را چه دولتی مثل زلنسکی دریوزگی کند یا نکند پیش می‌برد و فقط استقامت ملی و قدرت جدی و خطر بزرگ علیه منافع آمریکا این دیو را در شیشه خواهد کرد. امیدواریم این را مشاوران غربگرای آقای رئیس‌جمهور درک کنند که وقت صبر قبیح نیست. عمل قدرت‌مندانه است. شاید غرب‌پرستان پنداشتند با مکانیسم قجری و یکطرفه حل و فصل اختلافات برای همیشه ایران وادار به تسلیم به غرب می‌شود و چاره‌ای جز گوش بفرمانی دلخواه‌شان ندارد. اما اوضاع چنان چرخ خورد که امروز استقامت ایران حماسه و چکاندن ماشه شلیک بی‌گلوله و مایه مسخره است و همه می‌دانند موضوع بر سر قلدری است و فقط مقاومت می‌طلبد و نه تنها آمریکا و اروپا بلکه غربگرایان ایرانی هم بی اعتبارند و راه آشتی با شیطان الحمو لله با آشکار شدن ماهیت برجام و آمریکا و اروپا منفجر شده است و حالا آن صبر قبیح که صبر جمیل خوانده شد هم دیگر غلط بودنش اثبات شده و سایه روحانی درون دولت چهاردهم لال شده است و صدایی ندارد. از چه دفاع کند؟ از برجام یا از پیمانداری غرب و دوستی با جهان! که برای نان جهان همان اروپا و آمریکاست.
